Głód

Padam bez sił, patrzę wokoło

Kto z tylu ludzi poda ratunkowe koło.

Żołądek wysycha, twarz blada jak ściana,

Ręce me drżą, jest to chwila niekochana.

Prawie mnie wsysa, jelita kurcz ściska,

Podejdź człowieku i zobacz mnie z bliska.

Nikogo nie ma, suchość w gardle czuje

Przełykam ślinę i udaję że coś żuję.

Ulituj się Panie, zabierz mnie do nieba

Lub ześlij człowieka, który poda głodnemu kromkę chleba.

                                                                            stefanmur